19 دسامبر 2021 - عفونت شدید سندرم دیسترس تنفسی حاد ویروس کرونا (SARS-CoV-2) در درجه اول بر سیستم تنفسی تأثیر می گذارد و در نهایت باعث بیماری کروناویروس (COVID-19) می شود. کووید-19 همچنین با فعال کردن سایتوکاین‌های پیش‌التهابی، پاسخ‌های ایمنی میزبان را تحریک می‌کند، که ممکن است با ایجاد «طوفان سیتوکین» به دلیل پاسخ ایمنی از تنظیم خارج شده، فعال‌سازی پلاکت‌ها، انعقاد بیش از حد، اختلال عملکرد سلول‌های اندوتلیال و ترومبوآمبولی، اثرات سیستمیک داشته باشد.

تظاهرات سیستمیک COVID-19،با بیماری قلبی عروقی تازه شروع شده (CVD) و دیابت قندی (DM)جدید مرتبط است. تظاهرات قلبیCOVID-19 ، شامل آسیب قلبی با افزایش سطح تروپونین، نارسایی قلبی، و بیماری های شدید مانند انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی و حتی مرگ در میان بیماران بستری شده باCOVID-19  است.

افزایش جدید در سطح قند خون در بیماران COVID-19 نیز گزارش شده است. این اثر با پیش آگهی شدید بیماری و عوارضی از جمله کتواسیدوز دیابتی و هیپراسمولاریته همراه بوده است.

اکنون تمایز مشخصی در بیماری و علایم کووید، بر اساس طول مدت و شدت کووید-19، دیده می شود. به عنوان مثال،COVID-19  حاد به چهار هفته ی اول پس از عفونت اشاره دارد، در حالی که COVID-19 پسا حاد، یا COVID-19 علامتدار مداوم بین 5 تا 12 هفته پس از اولین عفونت رخ می دهد. در نهایت، کووید-19 طولانی، که به عنوان سندرم پسا کووید-19 نیز شناخته می شود، با علائمی مشخص می شود که بیش از 12 هفته پس از عفونت باقی می مانند.

جدای از پیامدهای قلبی عروقی و متابولیکی، محدودیت‌های بهداشت عمومی مانند قرنطینه یا دستورات ماندن در خانه با تغییرات فاحش در رژیم غذایی، عادات ورزشی و سایر رفتارهای مرتبط با سلامت مرتبط است. اینها همچنین می توانند حتی در صورت عدم وجود تشخیص COVID-19، تأثیرات عمیقی بر بیماری های قلبی عروقی و دیابت در جمعیت عمومی داشته باشند.

در گزارشی که اخیرا در سرور پیش چاپ medRxiv منتشر شده است، محققان بریتانیایی اثر خالصCOVID-19 ، بر پیامدهای کاردیومتابولیکی را در بازه زمانی یک ماه، سه ماه و دوازده ماه تجزیه و تحلیل کردند تا به اجرای اقدامات مدیریتی بهتر برای افرادی که از هر نوع از بیماری کووید-19رنج می‌برند، کمک کنند.

محققان از سوابق الکترونیکی از پایگاه داده‌های تحقیقاتی کلینیکی (CPRD) Aurum استفاده کردند.CPRD Arum ، یک پایگاه داده بزرگ با داده های سوابق پزشکی جامع، ناشناس و از مجموع 1473 مطب پزشک خانواده در انگلستان با تقریباً 14.9 میلیون بیمار ثبت شده در حال حاضر است. این داده ها تقریباً 13 درصد از جمعیت انگلستان را پوشش می دهد و از نظر توزیع جغرافیایی، محرومیت، سن و جنسیت، نماینده جمعیت عمومی است.

بیماران COVID-19 بدون DM یاCVD ، به صورت جداگانه با گروه کنترل مطابقت داده شدند و تا اکتبر 2021 پیگیری شدند. تجزیه و تحلیل تفاوت در تفاوت[1]، اثر خالص COVID-19 را نشان داد و بررسی تفاوت‌های پایه و متغیرهای کمکی را امکان‌پذیر کرد.

مجموعه داده نهایی شامل 372816 بیمار مبتلا به کووید- 19، با 2935 بیمار مبتلا به  CVD، 3139 بیمار دیابتی و 372816 کنترل همسان سازی شده ی بدون کووید-19، بود، با 1193 بیمار CVD و 1861 بیمارDM پس از تاریخ شاخص(ابتلا به کووید-19) بود.

بروز DM در COVID-19 حاد تا چهار هفته از تاریخ شاخص افزایش یافته بود و همچنان در پسا حاد و COVID-19  طولانی بالا مانده بود.

کووید-19حاد با افزایش خالص بروز  CVD، از جمله آمبولی ریوی، آریتمی دهلیزی، و ترومبوز وریدی مرتبط بود. بروز CVD در کووید-19 پسا حاد کاهش یافت و هیچ افزایش خالصی در بروزCVDدر موارد کووید-19طولانی مدت نشان نداد.

این مطالعه ی مهم نشان داد که بروز DM تا یک سال پس از کووید-19 افزایش یافته است. بروز CVD در اوایل پس از COVID-19 افزایش یافت، که عمدتاً به دلیل آمبولی ریوی، آریتمی دهلیزی و ترومبوز وریدی بود.محققان اظهار داشتند: مطالعاتی مانند این به تدوین استراتژی‌های بهتر برای مدیریت افراد در معرض خطر یا مبتلا به CVD یا DM، همچنین به پیشگیری از موارد شدیدCOVID-19 ، کمک می‌کند.

توجه کنید که سرور medRxiv، گزارش‌های علمی مقدماتی را منتشر می‌کند که توسط دانشمندان دیگر مورد بررسی و داوری قرار نگرفته است و بنابراین، نباید به‌عنوان نتیجه‌گیری، راهنمای عمل بالینی و یا رفتار مرتبط با سلامت، یا به عنوان اطلاعات ثابت، در نظر گرفته شوند.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20211219/Study-shows-risk-of-long-term-impact-of-COVID-19-on-patients-with-cardiovascular-diseases-and-diabetes-mellitus.aspx